سینما استانداردهایی دارد که در صورت رعایت آن، حتی اگر مضمونی را هم نپسندیم، فیلم را دیدنی می کند. از این منظر فیلم اخیر هومن سیدی، فیلمی روان و خوش ساخت است که
مغزهای کوچک زنگ زده؛ گوسفندها نمی میرند!
عبارات مهم : زندگی
سینما استانداردهایی دارد که در صورت رعایت آن، حتی اگر مضمونی را هم نپسندیم، فیلم را دیدنی می کند. از این منظر فیلم اخیر هومن سیدی، فیلمی روان و خوش ساخت است که مجموعه عوامل در کنار هم، انرژی فیلم را متعادل می کنند.
گوسفندها نمی میرند! , مغزهای کوچک زنگ زده
«مغزهای کوچک زنگ زده»، فیلمی پر تنش، تلخ ، تیره و پر خشونت است . فیلمی که بی شباهت به تصویر مافیای ایتالیایی نیست.ماجرای خانواده خلافکاری که در بیرون و داخل خود پر از اختلاف و مبارزه و ناهماهنگی اند. ولی آنچه این فیلم را دیدنی و تأمل برانگیز می کند، نام فیلم و مفهومی است که از رهبری یک گروه مطرح می کند.
هومن سیدی در این اثر با طرح زندگی آشفته جماعتی فقیر از تمام جهات و فلاکتی که در آن دست و پا می زنند،به نوعی نقد قهرمانی بر آن دارد. او زیاد از آنی که تقصیر را متوجه جماعت بداند، چوپان و یا آنکه سرپرستی گروه یا گعده را بر عهده می گیرد را مقصر اوضاع حال آنان می داند.
سینما استانداردهایی دارد که در صورت رعایت آن، حتی اگر مضمونی را هم نپسندیم، فیلم را دیدنی می کند. از این منظر فیلم اخیر هومن سیدی، فیلمی روان و خوش ساخت است که
شکور به عنوان بزرگتر و به اصطلاح دانای کل خانواده ، لباسی را بر تن می کند که در حد و اندازه اش نیست. گروه و افرادی که زیر علم او سینه می زنند ، به گواه فیلم همه انسان های بی مغزی هستند که گوسفند بار تبعیت بی چون و چرایی می کنند از آنکه نه مصلح است و نه محق به جایگاهی که اشغال کرده هست. توصیه مهم این ماجرا بی کس و کار بودن آنهاست. به سیاق یهودی گری آنها نیز گوسفندانی هستند که در جامعه رها شده است و نیازمند چوپانی هستند تا آنها را به دور خود جمع کند،برایشان پدری کند و خط و مشی ارزش را مشخص کند.
«مغزهای کوچک زنگ زده» اعتراضی است بر ساختار های اجتماعی و سیاسی که در حاشیه فقر و نادانی شکل می گیرد و توده ای می شود که خواه ناخواه، خود را تکثیر می کند . به نظر می رسد ، فضا و اتمسفری که سیدی جهت بیان مفهوم عمیق مد نظر خود گزینش کرده، راه فراری است از انگ سیاسی و یا قرار گرفتن در معرض ممیزی های پیشرو. آیا که اگر در هر طبقه و جماعت دیگری به غیر از این گروه خلافکار حاشیه شهر نشین، موضوعش را روایت می کرد حتما پیامدهای زیادی داشت. جماعت بی چیز خلافکار در بد بختی چیزی جهت از دست دادن ندارد که بخواهد معترض آن باشد. همانطور که شاهین(نوید محمدزاده) در نمایی از فیلم می گوید «؛محل هر لحظه همین طور بوده؛ هراز گاهی پلیس می آید و گروهی را هم با خود می برد». به عبارت دیگر فوت و زندگی دو روی سکه این آدم هاست و شانس، باور عمومی شان.
فیلم به لحاظ فضا و بافت خود، در نگاه اول تداعی کننده فیلم موفق «ابد و یک روز» هست، ولی در روایت،شیوه پرداختن به صحنه ها، طیف وسیع تر بازیگران و گزینش یک محله به عنوان نمونه آماری و نه تنها یک خانواده ، متفاوت عمل می کند . نکات یکسان این دو فیلم تقسیم بازیها و توجهات بین سه گروه اصلی،مردان جوان خانواده، جایگاه زنان و از همه مهمتر نوجوانانی است که پیش از موعد،به دست بی رحم حوادث بزرگ می شوند.
گوسفندها نمی میرند! , مغزهای کوچک زنگ زده
در آخر، آنها می کوشند تا در مبارزه ای نابرابر خود را به سر خط رسانده و عصای چوپانی که در شرف نابودی است را به دست گیرند و خود را به اثبات برسانند.
بانی فیلم/ سمانه احمدی
سینما استانداردهایی دارد که در صورت رعایت آن، حتی اگر مضمونی را هم نپسندیم، فیلم را دیدنی می کند. از این منظر فیلم اخیر هومن سیدی، فیلمی روان و خوش ساخت است که
واژه های کلیدی: زندگی | سیاسی | خانواده | خانواده | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
